mbl.is - 20. desember 1969

ÞANN 10. dersember 1969 andaðist á Sjúkrahúsi Siglufjarðar Aage Schiöth, fyrrverandi lyfsali á Siglufirði.
Verður útför hans gerð frá Siglufjarðarkirkju í dag. Með honum er genginn stórbrotinn maður, sem eftir var tek ið, hvar sem hann fór, sakir höfðinglegs yfirbragðs og einarðrar framkomu, minnisstæður öllum, sem honum kynntust og harmdauði þeim, sem unnu vináttu hans og traust.

Hann var maður mikilla örlaga og ævi hans var viðburðarík og misvindasöm á stundum. — Honum féllu í skaut framan af ævi flest þau gæði og hnoss, sem eftirsóknarverðust þykja í heimi hér, en átti síðar, er aldur færðist yfir hann við mikla erfiðleika að etja, erfiðleika, sem bugað hefðu marga, en beygðu hann lítt.

Aage Ridderman Schiöth, en svo hét hann fullu nafni var fæddur á Akureyri þann 27. júní 1902 og voru foreldrar hans þau Axel, bakarameistari Schiöth, sem um áratuga skeið setti svip á Akureyrarbæ og var til dauðadags talinn meðal góðborgara þess bæjarfélags og kona hans;

• Margrethe f. Friis, en hún var fædd og uppalki í Danmörku. Hún gerðist, eftir að hún flutti til Íslands, mikil blóma og garðræktarkona og er hinn fagri og mikli lystigarður á Akureyri að miklu leyti talinn vera hennar handaverk, svo sem kunnugt er. Axel Schiöth faðir Aage Schiöth var hins vegar fæddur og uppalinn hér á landi, sonur Hinriks Schiöth bankagjaldkera á Akureyri. Flutti Hinrik á yngri árum sínum hingað til lands frá Danmörku og er hér á landi frá honum kominn allstór ættbogi.

 Aage Schiöth var ungur settur til mennta. Stundaði hann fyrst nám í gagnfræðaskólanum (nú Menntaskólanum) á Akureyri, en hugur hans mun fljótlega hafa hneigzt til lyfja- og efnafræðináms. Hvarf hann því úr skóla, hér á landi, eftir 4 ára nám og sigldi utan til lyfjafræði náms, sem hann stundaði fyrst í Danmörk, en síðan í Þýzkalandi og lauk þaðan prófi í þeim fræðum árið 1927.

Árið 1928 var Aage Schiöth veitt Leyfi til lyfjasölu á Siglufirði. Flutti hann þá þegar þangað og hóf þar rekstur lyfjabúðar, sem hann starfrækti til ársins 1958. — Mun rekstur hans í fyrstu hafa verið í smáum stíl, en fyrirtæki hans óx fljótlega fiskur um hrygg, enda fór á þeim árum í hönd mikið uppgangs- og blómatímabil fyrir Siglufjörð, sem stafaði af árvissum síldargöngum fyrir Norðurlandi.

Gerðist Aage Schiöth brátt hinn mesti athafnamaður á staðnum og lagði á margt gjörva hönd auk reksturs lyfjabúðar sinnar. Átti hann t.d. um skeið hlut að útgerð fiskibáta á Siglufirði og stofnaði síðan og rak þar í félagi við Einar Kristjánsson, gosdrykkja- og efnaverksmiðju.

Síðar á ævinni fékkst Aage Schiöth nokkuð við tilraunir með niðusuðu hrogna og perlugerð úr síldarhreistri, þá í félagi við fyrirtæki Haraldar Böðvarssonar á Akranesi. —
Hann var í eðli sínu stórhuga framkvæmda- og umsvifamaður, hugmyndaríkur og naumast í essinu sínu nema hann hefði mörg járn í eldinum í senn. Þótti vinum hans og velunnurunum á stundum sem hann færðist full mikið í fang og kann það að mega til sanns vegar færast. —

Á fyrstu áratugum búsetu sinnar á Siglufirði hagnaðist Aage Schiöth vel á rekstri sínum og gerðist hann þá efnaður maður. — Var heimili hans þá rómað fyrir höfðingsskap, rausn og myndarbrag og nutu margir góðs af. — Hann var í eðli sínu mannblendinn og mikill félagsmálamaður. Átti hann á Siglufirði þátt í stofnun og stjórn margra félaga og samtaka og þótti þar jafnan hinn bezti liðsmaður, er mikið lá við.

Í bæjarstjórn Siglufjarðar átti hann sæti sem fulltrúi Sjálfstæðisflokksins um 8 ára skeið. Þótti hann þar sem annars staðar, þar sem hann lagði hönd að verki, ötull og djarfur baráttumaður fyrir ýmsum framfaramálum, sem vörðuðu kaupstaðinn. Mörgum öðrum trúnaðarstörfum gegndi hann; var hann t.d. um skeið danaskur konsúll á Siglufirði. —

Hann var um langt skeið og raunar fram á síðustu ár einn helzti liðsmaður Sjálfstæðisflokksins á Siglufirði, vel máli farinn, minnugur vel og sögufróður og hinn harðskeyttasti til sóknar og varnar. — Þótti hann á málþingum nokkuð stórhöggur, er honum rann á skap og galt þess stundum síðar. —

Þó var hann jafnan vinsæll meðal samborgara sinna og nauðleitarmenn og þá þeir helzt, sem minnst máttu sín og um sárt áttu að binda áttu að honum vísan og greiðan aðgang, meðan efnahagur hans leyfði og jafnvel lengur. Reyndist hann í þeim efnum höfðingi mikill og skar ekki fyrirgreiðslu sína við nögl.

Því er ekki að leyna, að á síðari árum varð Aage Schiöth fyrir mörgum skakkaföllum og óhöppum. Gengu þá efni hans til þurrðar og mjög þrengdist um hag hams allan. Mátti hann hin síðustu ár muna tímana tvenna. — Mótlætinu tók hann með þeirri karlmennsku, sem honum var í blóð borin og lét ekki bugast, þótt á móti blæsi. Svo sem áður er drepið á var Aage Schiöth maður stálminnugur, margfróður og víðlesinn.

Keypti hann og jafnan mikið af erlendum blöðum, tímaritum og fræðiritum, aðallega dönskum og þýzkum. — Hafði hann unun af að miðla öðrum af fróðleik sínum og sagði vel og skilmerkilega frá. — Hann var fyndinn í tilsvörum, orðheppinn og skemmtilegur í viðræðum. — Hann þótti skapstór, en var manna drengilegastur, sáttfús og hreinskilinn í tali við hvern sem hann ræddi. — Aage Schiöth var maður fríður sýnum, þéttur á velli og þéttur í lund og hraustur vel, enda var hann á yngri árum sínum hinn ágætasti íþróttamaður. —

Söngmaður var hann og ágætur, og var um langt skeið einn helzti söngmaður og einsöngvari í karlakórnum Vísi. Aage Schiöth var fjórkvæntur.

Fyrsta kona hans var  Gudrun f. Julsö, dönsk að ætt. Hún lézt sumarið 1938 í blóma lífsins. Börn þeirra voru 3, Inger, menntuð og glæsileg kona, gift Þóri Kr. Þórðarsyni, prófessor. — Hún andaðist árið 1961, öllum, sem til hennar þekktu mjög harm dauði Synir Aage Schiöth af fyrsta hjónabandi eru:

• Axel Schiöth, skipstjóri, nú búsettur í Þýzkalandi, kvæntur þýzkri konu, Brigitte Schiöth að nafni og
• Birgir Schiöth, kennari á Siglufirði, kona hans er Magdalena Jóhannesdóttur.

Önnur kona Aage Schiöth var Jóhanna Sigfúsdóttir, Sveinssonar, útgerðarmanns á Norðfirði, gáfuð og glæsileg kona. Hún lézt árið 1945. Þau voru barnlaus.

Í þriðja sinn kvæntist Aage Schiöth frændkonu sinni danskri, Anna Margrethe Schiöth. Þau slitu samvistum og voru barnlaus. —

Síðasta kona Aage Schiöth er Helga Schiöth, fædd Westphal, þýzk að ætt. — Hún reyndist manni sínum stoð og stytta í erfiðleikum hans hin síðari ár og nú síðast í veikindum hanns, en sjúkdóms þess, sem nú hefur dregið hann til bana, tók hann að kenna fyrir 1—2 árum.

Sjúkleika sínum tók Aage Schiöth af karlmennsku, eins og hans var von og vísa og beið þess, sem verða vildi æðrulaus og óskelfdur   — Þau Helga og Aage eignuðust 3 efnilega syni, sem enn eru allir á bernskuskeiði.

Við Aage Schiöth vorum nánir vinir, samstarfsmenn og samherjar um margra ára skeið. — Nú, er leiðir skiljast, get ég með sanni sagt, að fáum mönnum hefi ég kynnzt, sem sýnt hafa mér meiri hollustu, trúnað og traust en hann gerði. — Fyrir það tel ég mig standa í ævarandi þakkarskuld við hann, og það engu síður nú er hann er liðinn, en er hann var lífs.

Aage Schiöth taldi sig sjálfur vera aldanskan að ætt og uppruna og hafði stundum um það mörg orð, bæði í gamni og alvöru. — Í eðli sínu var hann þó rammur Íslendingur, sem sýndi það í orði og verki að hann vildi veg Íslands sem mestan og honum rann í skap, er hann taldi, að á það væri (hallað á nokkurn hátt meðal erlendra manna.

En fyrst og fremst var hann þó Siglfirðingur. — Á Siglufirði lifði hann og starfaði í blíðu og stríðu og þar vildi hann vera uns yfir lyki, þótt annars staðar hefðu honum e.tv. boðizt betri lífskjör, eftir að á móti tók að blása á lífsferli hans. Vegna þessa og vegna þess, sem Aage Schiöth vann Siglufirði meðan hann hafði getu og aðstöðu til veit ég. að Siglfirðingar og aðrir þeir, sem bera hlýjan hug til Siglufjarðar, vildu nú bera hann á skjöldum, er hann verður lagður í mold meðal vina sinna, sem á undan eru gengnir.

Einar Ingimundarson.
---------------------------------------------- 

Á ÞEIM tíma er Siglufjörður var að þróast úr litlu þorpi í veigamikla framleiðslu- og útflutningshöfn, var Aage Schiöth einn þeirra nýju landnámsmanna, er haslaði sér völl í starfi og lífi. Hann var um langt árabil mikilvirkur þáttakandi í merkilegri þróun lítils sveitarfélags, sem grundvallaðist á síld og síldariðnaði og lagði sem slíkt mikil verðmæti í þjóðarbúið, en bar og gæfu til að þroskast menningarlega  og félagslega og treysta þannig samfélagsgrundvöll  sinn.

Í þeirri þróun var Aage Schiöth hinn sanni Siglfirðingur. Hann var einungis lyfsalinn og atvinnurekandinn, ekki einungis bæjarfulltrúinn og stjórnmálamaðurinn heldur jafnframt íþróttaleiðtoginn og söngvarinn — alhliða þáttakandi í daglegum viðfangsefnum samborgara sinna. Greiðasemi hans og hjálpfýsi var sérstök og jafnan á boðstólum hverjum þeim, sem einhvers var vant meðan hann mátti aðstoð veita. Og þannig mun minning hans lifa í hugum Siglfirðinga, sem muna mega þá gömlu daga. En þeir mættu báðir sínu andstreymi Aage Schiöth og Siglufjörður, þó með ólíkum hætti væri.

Í andstreymi sínu var Aage máske stærstur, hið sanna karlmenni. Og í þungu veikindastríði sýndi hann hetjulund, sem á fáa sína líka. Í langri og strangri baráttu heyrðist aldrei frá honum orð, sem ekki bar þeirri hetjulund vitni. Aage Schiöth hefur yljað mörg um um hjarta með fögrum söng sínum, ekki sízt í hinim hugljúfa lagi Systkinin: „Hann einnig sér leikur um himininn — drengurinn litli sem dó."

Og sá góði drengur, sem hann sjálfur var, mun nú á nýjum leikvangi uppskera þá ávexti, sem hann hefur til sáð. Farðu vel góði vinur. Þér fylgja þakkir og góðar óskir allra Siglfirðinga. Megi sá, sem öllum snýr á batans veg, vernda og styrkja eftirlifandi ástvini þína.
Siglufirði 16. des. 1969

Stefán Friðbjarnarson.
------------------------------------------------

Ýmislegt er hér neðar sem finna má á www.timarit.s um Aage Schiöth -
Aðeins örlítið brot, af því sem hann kemur við hans sögu, á fleiri sviðum en almennt má telja um stórmenni, sem Aage Schiöth var. (sk)
---------------------------------------------------------

Norðurland 15 maí 1916 – Frétt frá Akureyri:

Verðlaunaglíma var háð í leikhúsinu fyrra sunnudag að tilhlutun, Ungmennafélags Akureyrar. Verðlaun hlutu: Aage Schiöth í þyngri flokknum og Helgi Jónatansson í léttari flokknum. Aage Schiöth er langyngstur sinna félaga, þeirra er glímdu í þyngri flokknum.
Ath. Sk 2020 er þetta er skráð á síðu mína: Aage Schiöth er fæddur árið 1902 og því aðeins 14 ára í nefndri keppni.
------------------------------------------------------

Samantekt árið  1918, úr blaðinu Þróttur sem gefið var út af  Íþróttafélagi Reykjavíkur.

Í fyrravetur var síðast glímt um »Grettisskjöldinn« á Akureyri og bar sigur úr bítum Björn verzl.m. Grimsson; þá var og glímt um 2 verðlaunapeninga á Gagnfræðaskólanum og hlaut Guðjón Benediktsson verðlaun fyrir kappglímuna, en Aage Schiöth fyrir fegurðarglímu.
--------------------------------------------------- 

Dagur Akureyri 2018

Hluti greinar vegna jarðarfarar síra Jónasar Jónasson Akureyri
…………………………….. Kvæði Guðmundar söng Aage Schiöth gagnfræðingur…………………
-------------------------------------------- 

Blaðið Íslendingur í desember 2018 – Frétt

Kvartettinn Bragi. Þessi nýi kvartett ljet til sín heyra síðastliðinn sunnudag. Söng hann 12 lög. Verður ekki annað sagt, en að fólk skemti sjer ágætlega eftir lófa klappinu að dæma og flest lögin varð að endursyngja.
1. rödd söng Aage Schiöth. Hefir hann mjög mikla og hljómfagra rödd, bassa söng Jón Steingrímsson, er hans rödd þekt og aðeins að góðu getin. Milliraddirnar sungu þeir Þorst. Thorlacius og Þorst. Þorsteinsson frá Lóni. Fór söngurinn vel, nema 2 lögunum, sem ekki voru hreint sungin.
Furða hvað þessi flokkur gat eftir jafn stuttan æfingatíma.
----------------------------------------------

Dagur - 17. desember 1918   Frétt

Bragi (Kvartet) hefir tvisvar skemt bæjarbúum hjer með söng í samkomuhúsinu. Um listagildi söngsins verður ekki dæmt hjer, en skrítilega væri þeim manni farið, sem enga unum hefði af því að hlusta á söng Aage Schiöth. Hann söng 1. rödd, Áheyrendur gjörðu góðan róm að söngnum.

(ekki var minnst á aðra í kvartettinum í þessari frétt - sk)
-------------------------------------------- 
Íslendingur - 03. janúar 1919   Frétt  svipuð umsögn um Aage Schiöth
---------------------------------------
Íslendingur - 03. janúar 1919  

Grein. Kvartettinn Bragi. Þessi  nýi kvartett eða þessir fjórmenningar, hafa nú haldið 3 samsöngva og hefi jeg heyrt 2 af þeim. Finst mjer æði margt við fjórmenninga þessa að athuga. Fyrst er nú það, að þeir eru ekki nógu vel samsungnir; í öðru lagi það, að þeir syngja á sumum stöðum mjög óhreint; Í þriðja lagi það, að enginn þeirra hefir verulega góð hljóð, en í kvartett verða allar raddir að vera góðar.

Að vísu hefir Jón Steingrímsson, eða rjettara, hafði góð hljóð í dýpstu rödd og hann syngur hreint, en hann er fullveikur eða beitir sjer eigi sem skyldi. Aage Schiöth hefir lítil lagleg hljóð en algerlega þróttlaus; hann syngur fyrsta kafla söngskrárinnar mikið snoturt, en þá er honum öllum lokið: Þrótturinn horfinn og hann syngur mjög óhreint og af mestu erfiðismunum. Það er einkenni góðra söngmanna að þeir »syngja sig upp«, og verða betur og betur upplagðir, eftir því sem á söngskrána líður og svo er um fyrstu tvo klukkutímana.

Þetta gildir um alla þá bestu söngmenn, sem jeg hefi heyrt til; enda viðurkenna þeir það sjálfir. Þetta má vera, að Aage fái meiri þrótt með aldrinum, en aldrei held jeg, að verulega hátt boð verði gert í hann á heimsmarkaðinum; hann getur orðið dálaglegur »romance« söngvari.  Milliraddirnar eru báðar ótækar; loðnar og hljómlausar.

Fyrsti kafli söngskrárinnar tókst best, sjerílagi »Gröfin« eftir Sigfús Einarsson, svo var og um »Hymn« eftir Cruzel. ísland eftir Sigf. Einarsson og »Sjáið hvar sólin« þolanlega; hin lögin tókust illa, þó sjerstaklega »Faðir vor« eftir Magnús Einarsson Þess skal þó getið að þeir sungu þetta ljetta og gullfagra lag, best á næstsíðasta samsöng, sem sýnir best hve illa kvartettinn er samsunginn.

Mörg af lögunum voru algerlega rangt sungin, frá sönglegu sjónarmiði. Við frekari æfingu lagast margt af þessu, hljóðin verða samfeldnari og þeir syngja hreinna. Ef kvartettsöngur og — raunar — hvaða söngur sem er, á að fara vel, verður að vanda vel til hans og því er fundið að þessu hjer, að öllu þessu hefir hingað til tilfinnanlega verið flaustrað af á Akureyri. Sjálfstraustið verið altof mikið.
Auditor
--------------------------------------
Íslendingur - 10. janúar 1919 
Grein – Svar Skoðanamunur.  Auditor fer lítilsvirðandi orðum um kvartettinn Braga, sem sungið hefir mörgum til skemtunar og seinast hjer um daginn fylti samkomuhús bæjarins og gaf allan ágóðann til söfnunarsjóðs berklahælisins. Auditor (les ádftor) er latneskt orð og þýðir áheyrandi (segi jeg þetta svo sauðsvartur almúginn skilji). Líklega telur auditor sig hafa gott eyra úr því hann kemur fram sem strangur söngdómari.

En mjer datt í hug það sem haft er eftir Jónasi heitnum Helgasyni organleikara, þegar maður nokkur hjelt því fram að orgelið hans væri hjáróma: »Er það eyra. Er það bölvað eyra! « sagði kallinn. Mjer finst sá maður heyra illa, sem heyrir aðeins misfellurnar á samsöng fjórmenninganna. Auðvitað eru þeir viðvaningar — eins og flestir söngmenn hjer — en mörg lögin tókust vel svo ánægja var að heyra.

Það hefir áður viljað til að söngur hafi mistekist hrapallega hjer á Akureyri bæði hjá einum og fleirum og ekki verið gert að blaðamáli. Mjer fanst því óþarfi að setja Braga í blaðanna gapastokk. En mjer tók sárt það sem auditor segir um Aage Schiöth. Jeg held sá maður sje andlega heyrnarlaus eða tilfinningarlaus fyrir söng, sem ekki finnur að Aage er gæddur framúrskarandi fögrum hljóðum. Og mjer finst illa gert að spá honum hrakspám um framtíðina þessum unga efnilega söngmanni.

Auðvitað má að honum finna — því langt á hann í land til að verða fullæfður, enda hefir hann engan skóla fengið svo teljandi sje. Jeg er einn af þeim sem dáist að því hve fagra rödd Aage hefir fengið af náttúrunnar hendi. Ef Aage heldur vel á henni, veit jeg það að honum verður hvarvetna vel tekið, því fögur söngrödd er jafn eftirsótt vara um allan mentaðan heim og gull og gimsteinar. Má þá vel fara svo að Ísland verði Aage of lítið.
En það gerir ekkert til; landi sínu yrði hann þá enn meir til sóma.
Plausor
(les: Plásor, þ.e. sá sem klappar lof (lófa)
------------------------------------------ 

Íslendingur - 17. janúar 1919   Grein:

Jeg vil vera með. »Auditoi« og »Plausor« hafa í 1.. og 2. tbl. »Íslendings« skrifað álit sitt (dóm) um söng Kvartettins »Bragi« og þar eð dómar þeirra eru mjög ólíkir vil jeg með fáum orðum segja álit mitt.

Jeg er í öllum atriðum samála Plausor, það sem sönginn snertir yfiirhöfuð, n.1. að söngurinn fór vel meðan Aage Schiöth ekki þreyttist, en þá gat hann ekki haldið tónunum nákvæmlega í rjettri hæð, einkum veiku tónunum. Þess ber að gæta, að Aage Schiöth er ekki fullra 17 ára og nýlega búinn að fá breytta rödd (Tenor rödd) og allir sem bera nokkurt skynbragð á söng, vita að allir byrjendur þreytast, en hitt er rjett hjá Auditor: góðir söngmenn syngja sig upp, en það gyldir einungis um æfða söngmenn, sem hafa fengið fullan þroska í röddina.

Jeg þykist sannfærður um, að Aage Schiöth eigi bjarta og glæsilega framtíð á sönglistar — brautinni, því hann hefir fagra rödd og óvanalega mikla fyllingu svo ungur. Hinir þrír söngmennirnir eru allir talsvert æfðir, enda ekkert út á þá að setja, nema bassarnir voru of dempaðir einkum 1. bassi.
Þökk Bragi fyrir sönginn og lengi lifi hann !

Magnús Einarsson.
------------------------------------- 

Íslendingur - 26. september 1919
Kvöldskemtun var haldin í samkomusal bæjarim á sunnudaginn var. Fjölbreytt skemtun var þar á boðstólum. Fyrst ljek lúðrasveitin nokkur lög. Stefán Stefánsson skólameistari las upp nokkur kvæði og sögubrot eftir Sig Nordal. Jón Sigurðsson myndasmiður las upp kvæði. Var gerður góður rómur að upplestri þeirra beggja.

Tvísöng sungu, Aage Schiöth og Steingrímur Matthíasson læknir, 5 lög og þótti takast vel. Aage Schiöth hefir, jafn kornungur maður og hann er, töluvert sterka söngrödd og einstaklega hreimfagra; er óhugsandi annað, en að þar sje um mikið söngmannsefni að ræða í framtíðinni. Einsöng söng Gunnar Pálsson, hann hefir lagleg hljóð en lítil (er líka mjög ungur maður) svo ekki er hægt að ætlast til þess, að einsöngur hans geti notið sín, í jafn stórum sal. Skemtunin var afar vel sótt.
Viðstaddur.
-------------------------------------- 
Íslendingur - 16. janúar 1920
Akureyri.
Sjúkrasamlagið stofnaði til samkomu síðastliðið laugardagskveld. — Aage Schiöth stud. art. söng nokkur lög og spilaði systir hans, ungfrú Oda Schiöth, undir. Þar var og flutt stutt erindi.
-----------------------------------------
Morgunblaðið - 19. október 1920

Farþegar með Gullfoss til Kaupmannahafnar voru þessir:

Frá Reykjavík:
E. Hafberg, H. S. Hansson, Ouse, og Hottesen.  

Frá Siglufirði:
Blomquist, Hviid Andersen, Ortenblad, Helgi Hafliðason, Jón Sigurðsson, Þórunn Njarðvik, Kristiana Bessadóttir, Eyþóra Sigurðardóttir, Lovisa Dalmar, Emelía Bjarnadóttir, Vestersen, Sofus Blöndal, Pétur Jóhannsson, Skafti Sigurðsson, Anton Jakobsson.

Frá Akureyri:
Otto Tulinius og fjölskylda, Ásgeir Pétursson og frú, Margrét Jónsdóttir, Laufey Benediktsdóttir, Sigurður Bjarnason, M. Einarason, Höskuldur Baldvinsson, Halldór Halldórsson, Aage Schiöth, Kai Sehiöth, Ole Hertevig, Witte og frú, Hedvig Madsen

Íslendingur - 23. júní 1922

Aage Schiöth syngur í Samkomuhúsinu á Sunnudagskvöldið.
Mun marga fýsa að hlusta á hinn unga og efnilega söngmann. Söngskemtunin hefst kl. 71/2
------------------------------------------------------------

Íslendingur - 31. október 1924

Aage Schiöth sonur Schiöths brauðgerðarmeistara hér á staðnum hefir nýlega lokið fyrri hluta prófi í Iyfjafræði í Kaupmannahöfn með góðri einkunn.
-------------------------------------------

Hænir - 1924   Seyðisfirði

Aage Schiöth, sonur Axels Schiöth bakara á Akureyri, söng hér kvöldið 17. þ. m. Um söng hans er það skjótast að segja, að rödd hans er látlaus og all-mikil, og virðist hann hafa óvenjulega mikið vald yfir tónunum og voga sér þó nokkuð hátt. Hann hefir notið kenslu hjá söngkennara í Höfn í 3 ár, en hefir annars samtímis stundað nám í lyfjafræði og lokið nýlega prófi í henni.
-----------------------------------

Verkamaðurinn - 25. nóvember 1924

Hjúskapur. Nýlega voru gefin saman í hjónaband í Kaupmannahöfn ungfrú Gudrun Juulsöe og Aage Schiöth stud. pharm, sonur Axels Schiöth bakarameistara hér í bæ.
--------------------------------------------------

Íslendingur - 13. maí 1927

Aage Schiöth, sonur Axels Schiöths brauðgerðarmeistara, hefir nýlega lokið prófi í lyfjafræði i Hamborg, með ágætiseinkunn.
-------------------------------------------

Íslendingur - 16. mars 1928

Aage Schiöth cand. pharm. hefir fengið lyfsöluleyfi á Siglufirði. Er hann nú komin vestur þangað til að koma lyfjabúðinni á Iaggirnar.
----------------------------------- 

Norðlingur - 07. júlí 1928  Akureyri

Island kom hingað um hádegið. Meðal farþega voru: Davíð Stefánsson skáld, Valgarður Stefánsson verslunarm. Stefán Árnason heildsali, Hjörleifur Árnason vjelamaður, Sæmundur Stefánsson verslunarfulltrúi, Bernharður Petersen stórkaupm, Aage Schiöth lyfsali, Hinrik Thorarensen læknir, Andrjes Hafliðason kaupmaður, Jón Gíslason kaupmaður og Helgi Zöega
------------------------------------------- 

Siglfirðingur - 23. febrúar 1929

Söngfjelagið „Vísir" óskar eftir 1—2 góðum söngmönnum í 1. tenor og 2. bassa. Þeir, sem löngun hafa til að sinna þessu, tali við lyfsala Aage Schiöth eða Tryggva Kristinsson kennara, næsta mánudag kl. 7—8 síðdegis.
------------------------------------- 

Siglfirðingur - 18. janúar 1930  Auglýsing

Slökkvilið Siglufjarðar.

• Slökkviliðsstjóri:
  Flóvent Jóhannsson Hv.br. 6 Sími 49
• Varaslökkviliðstjóri:
  Egill Stefánsson Grundargötu 10 Simi.88
• Flokksstjórar:
  Páll Jónsson Lindarbrekku sími 27
• Sigfús Ólafsson Hlíð Sími 85
• Guðmundur Jóakimsson, Norðurgötu 20 sími 9,
• Hannes Jónasson Norðurgötu,13 sími 20
• Jóhann Einarsson, Lækjargötu 6B
• Gunnlaugur Sigurðsson, Grundargötu,12
• Pjetur Jóhannesson Vallargötu 6
• Brunaboðar:
• Páll Guðmundsson Lindargötu 3 sími 54
• Sigurjón Sigurðsson Túngötu 23 sími 95.
• Alfreð Möller Suðurgötu 37 sími 39
• Ólafur Vilhjálmsson Lindargötu 22 sími 52
• Einar Kristjánsson Lyfjabúðinni sími 81
• Aage Schiöth Lyfjabúðinni sími 81
• Guðmundur Fr. Guðmundsson Aðalgötu .8

Hringið tafarlaust á brunaboða, slökkviliðsstjóra og símastjóra ef bruna ber að höndum. .
Siglufirði 15. jan. 1930   Slökkviliðssjórinn.
------------------------------------------

Siglfirðingur - 07. júní 1930

Aage Schiöth er að láta byggja vandað og veglegt hús við Aðalgötu. Verða þar auk íbúðar, stór og góð húsakynni fyrir lyfjabúðina.
-------------------------------------

Lesbók Morgunblaðsins - 03. ágúst 1930

Hluti frétta um skákmót:

………….Ennfremur keptu í þessum flokki Stefán Sveinsson frá Skákfjelagi Akureyrar, Þráinn Sigurðsson og Sveinn Hjartarson, báðir frá Skákfjelagi Siglufjarðar.
Í öðrum flokki keptu átta menn frá Skákfjelagi Siglufjarðar, þeir Aage Schiöth, Páll Jónsson, Stefán Kristjánsson, Jónas Jónsson, Skarphjeðinn Pálsson, Sigurður Lárusson, Friðbjörn Níelsson og Páll Einarsson.

Fyrstu verðlaun í þeim flokki hlaut Stefán Kristjánsson og vann hann allar skákirnar, önnur verðlaun hlaut Páll Einarsson með 5 vinninga og þriðju verðlaun Skarphjeðinn Pálsson með 4 vinninga.
Skákþingi þessu stýrði Sigurður Kristjánsson kaupmaður á Siglufirði með mikilli prýði, og á hann þakkir skildar fyrir það starf, sem á margan hátt er vandasamt.
---------------------------------------------------- 

Verkamaðurinn - 20. febrúar 1934   Neðanrituð tilvitnun er mín (sk)

Þar má finna harða ádeilu á Siglfirðinga, þá sem létu glepjast af nasismanum og þar nokkrir nafngreindir ýmist með orðunum nasistar og eða fasistar.
Þar í hópi voru ma. Aage Schiöth, Sófus Blöndal og fleiri. Þar ver réttilega bent á af kommúnistunum hið öfgafulla og óhugnanlegu „raunstefnu“ þýsku nasistanna, sem margir hér á Siglufirði dáðu af fávisku.

Nokkrum árum síðar opnuðust þó augu þessara manna fyrir þeirri ógnar og hatursstjórn sem Nasistar í Þýskalandi stóðu fyrir og sögðu skilið við fyrri skoðanir sínar í pólitíkinni.

En kommarnir, þeir héldu áfram fram í dauðan að elska guði sína; Lenín og Stalín og allt kompaníið þar á eftir, þrátt fyrir að þeir máttu vita hver sannleikurinn var.
En svona er pólitíkin, sumir trúa á flokkinn sinn, alveg sama þó endurteknir flokkadrættir og sérhagsmunir og óheiðarleiki uppgötvast.
---------------------------------------------------------------------- 

Nýja Dagblaðið 24. júní 1937 og Morgunblaðið með frásögn um sama mál 25. júní 1937

Athygliverð frétt:  https://timarit.is/files/10126932 þar sem 9 lyfsalar þar með Aage Schiöth voru dæmdir í háar sektir eða fangelsi og sviptir lyfsöluleyfi, vegna áfengisinnkaupa á fölsum forsendum. Þar til viðbótar nokkrir aðrir lyfsalar sektaðir fyrir önnur lagabrot. Aukaréttur í Reykjavík dæmdi í málinu.
----------------------------------------------------------------
Mjölnir - 03. apríl 1939

Efnagerð Siglufjarðar.

Það hefir ekki verið mikið talað um Efnagerð Siglufjarðar manna á milli og ekki hafa blöðin gert hana að umtalsefni nema þegar þau hafa birt frá henni eina og eina auglýsingu. Þetta fyrirtæki er þó vel þess vert að því séveitt eftirtekt. Það er þegar farið að framleiða margskonar vörur sem munu fyllilega sambærilegar við sömu vörutegundir annarsstaðar frá hvað gæði snertir.

Ættu Siglfirðingar að láta þetta siglfirzka fyrirtæki sitja fyrir viðskiptum, því ekki er verðið 'hærra en annarsstaðar. Hvers vegna að flytja hingað þær vörutegundir, sem framleiddar eru á staðnum, jafn góðar fyrir sama verð? Til þess er engin skynsamleg ástæða. Aftur á móti eru margar ástæður til að kaupa eingöngu vörurnar af fyrirtækinu sem er heimilisfast í bænum, og má þar fyrst til nefna að slík fyrirtæki skapa atvinnu í bæinn og atvinnureksturinn er útsvarsskyldur hér og léttir því útsvarsbyrðarnar á öðrum bæjarbúum.

Mjölnir hefir nýlega snúið sér til eiganda Efnagerðar Siglufjarðar, herra Aage Schiöth, lyfsala og fengið hjá honum eftirfarandi upplýsingar: Strax þegar lyfjabúðin var byggð 1930 var byrjað á að búa til allskonar kryddvörur og bökuna dropa, en 1934 var settur ríkisrekstur á bökunnardropagerð, svo það stöðvaðist, en kryddvörugerðin hélt áfram og var smátt og smátt byrjað á framleiðslu fleiri og fleiri tegunda.

En árið 1937 í aprílmánuði urðu þó straumhvörf í þessari framleiðslu. Þá eru keyptar vélar til að framleiða sódavatn, límonaði og allskonar aðra gosdrykki, saft o.fl., þá er byrjað á að framleiða bón, fægilög, silfurduft o. fl. Þessi tvö ár hefur svo framleiðslan aukizt jafnt og þétt, enda hafa sumar vörutegundir Efnagerðarinnar skarað langt fram úr því, sem annarsstaðar er framleitt, eins og t. d. Valash (límonaði).

Auk þeirra vörutegunda, sem hér hefur verið getið, eru ennfremur framleiddar allskonar hreinlætis og fegurðarvörur, súpu- og sósu litur, edik og ediksýra og ýmiskonar ávaxtadrykkir. Efnagerð Siglufjarðar veitir nú tveimur karlmönnum og einni stúlku atvinnu allt árið. Þegar vér spyrjum Aage Schiöth, sem hefir leyst greiðlega úr spurningum vorum, hvort líkur séu til að framleiðsla hans muni halda áfram að aukast og ef til vill veita fleira fólki vinnu,. svarar hann, að það telji hann líklegt, enda hafi hann nú þegar ýms áform um að auka framleiðsluna, en gjaldeyrisvandræði og innflutningshöft séu þar erfiður þröskuldur að yfirstíga.

Óskandi væri að framleiðsla og atvinnurekstur aukist hér á Siglufirði og allur almenningur getur stutt að því með því að kaupa frekar þær vörur, sem framleiddar eru á staðnum, heldur en það sem, flutt er að.
--------------------------------------------------

Vísir - 12. apríl 1939

Útvarpið vikuna sem leið.
Hluti greinar sem þetta nafn bar við, í blaðinu Vísir …………………….

………. Þá var Siglufjarðarkvöldið að ýmsu leyti skemmtileg tilraun til að setja fjarlæga staði landsins' í samband við útvarpshlustendur. Má telja að sæmilega hafi tekist. Þó naut söngurinn sín ekki sem best vegna truflana.

Erindi Halldórs Kristinssonar Iæknis var áheyrilegt og vel samið. Karlakórinn Vísir, sem hélt upp á 15 ára afmæli sitt við þetta tækifæri, virðist frekar í afturför frá því sem áður var. Veldur þar sérstaklega skortur á einsöngvurum, síðan kórinn misti Aage Schiöth og Marion Björnsson, sem báðir prýddu hann á sinni tíð. Svo er ekki laust við, að einhver þunglamablær sé yfir söng kórsins, sem ef til vill myndi lagast, ef hann veldi sér fjörmeiri viðfangsefni……………………………….
-----------------------------------------------

Þjóðviljinn - 20. ágúst 1939

Ríkisstjórnin hindrar endurbyggingu Rauðku á Siglufirði.  
Hluti fréttar, þar sem margir voru ekki hressir með ofan nefnda ákvörðun, þar á meðal Aage Schiöth.
……………… Aage Schiöth og Jón Gíslason segja sig úr Sjálfstæðísflokknum Tveir af bæjarfulltrúum Sjálfstæðisflokksins, þeir Aage Schiöth og Jón Gíslason hafa sagt sig úr Sjálfstæðisflokknum og um leið lagt niður umboð sitt í bæjarstjórn Siglufjarðar í mótmælaskyni við framkomu ráðherrans í málinu. Fleiri koma á eftir? Sá orðrómur gengur ennfremur áð Þráinn Sigurðsson og fleiri sjálfstæðismenn á Siglufirði hafi sagt sig ú r flokknum eða séu í þann veginn að gera það………………………
--------------------------------------------------- 

Neðarlega á síðunni: http://www.sk2102.com/437192988  tengt ofanrituðu má lesa um smá róstur á dansleik. Á síðunni sem fjallar, í stórum dráttum um Svein Ben. En þar kemur Aage Schiöth stutt við sögu sem friðarstillir.
-------------------------------------------

Vísir - 10. nóvember 1939

Frá Hæstarétti:
DÓMUR í MÁLI AAGE SCHIÖTH GEGN SJÚKRASAMLAGI AKUREYRAK.
Í dag var i hæstarétti kveðiðið upp dómur i máli er Aage Schiöth lyfsali á Siglufirði átti við Sjúkrasamlag Akureyrar.

Málavextir eru þeir, að nokkrir félagsmenn i Sjúkrasamlagi Akureyrar fengu lyf í lyfjabúð áfrýjanda á Siglufirði árin 1936 og 1937. Sýndu þeir þá skilríki fyrir því, að þeir hefðu goldið iðgjöld sín í sjúkrasamlagsins og greiddu ¼ hluta af andvirði lyfjanna. Lyfsalinn krafði síðan Sjúkrasamlag Akureyrar um ¾ hluta lyfjaverðsins, en það neitaði að greiða.

Hæstiréttur taldi sjúkrasamlaginu skylt að greiða. Var talið að þeir sem lyfin keyptu, hefðu haft rétt til að vísa lyfsalanum á sjúkrasamlagið til greiðslu eftirstöðvum lyfjaverðsins. 
Sjúkrasamlagsmeðlimirnir áttu, segir rétturinn, á þessum tíma samkv. 38. gr. Alþýðutryggingarlaganna, er þá var í gildi, rétt til sjúkrastyrks frá sjúkrasamlaginu, þótt þeir veiktust utan samlagssvæðis síns.

Var þeim því rétt að vísa á sjúkrasamlagið til greiðslu lyfjanna, eins og þeir gerðu. Og með því að Sjúkrasamlag Akureyrar hafði ekki mótmælt reikningi lyfsalans sem of háum né hljóðandi um lyf, sem því hefði ekki verið skylt að greiða, ef félagsmenn þess hefðu fengið þau á Akureyri, var það dæmt til þess að greiða kröfuupphæðina, kr. 28,85 og kr. 400,00 í málskostnað fyrir báðum réttum.
--------------------------------------------------------- 

Morgunblaðið - 11. nóvember 1939

Hæstiréttur.
Lyfjabúðirnar og sjúkrasamlögin Hæstiréttur kvað í gær upp dómi í málinu: Aage Schiöth gegn Sjúkrasamlagi Akureyrar. Málavextir eru þeir, að nokkrir af meðlimum S. A. höfðu tekið út lyf í Lyfjabúð Siglufjarðar. Lyfjabúðin krafði S. A. greiðslu á ¾ hlutum andvirðis lyfjanna, alls kr. 28.85. S. A. neitaði að greiða <»g reis þá mál þetta.

Með dómi bæjarþings Siglufjarðar 20. júní 1938 var S. A. sýknað af kröfum stefnanda.
Þeim dómi áfrýjaði eigandi Lyfjabúðar Siglufjarðar, Aage Schiöth til Hæstaréttar, sem gerbreytti dómi undirréttar. 

Í forsendum Hæstaréttar segir: „Krafa áfrýjanda er af því risin, að nokkrir félagsmenn Sjúkrasamlags Akureyrar fengu lyf í lyfjabúð hans á Siglufirði árin 1936 og 1937. Sýndu þeir skilríki fyrir því, að þeir hefðu goldið stefnda iðgjöld, og greiddu ¼ hluta lyfjaverðsins, en telja verður, að með því hafi þeir vísað áfrýjanda á stefnda til greiðslu á eftirstöðvunum.

Samkvæmt 38. gr. laga um Alþýðutryggingar nr. 26/1936, er þá voru í gildi, áttu félagsmennirnir rétt til sjúkrastyrks frá stefnda, þótt þeir Veiktust utan samlagssvæðis síns, en þó eigi hærra en ef þeir hefðu veikst á samlagssvæðinu. Þeim var því rétt að vísa á stefnda um greiðslu, eins og að framan segir, en stefnda var vitanlegá eigi skylt að greiða áfrýjanda önnur lyf né með hærra verði en orðið hefði, ef félagsmennirnir hefðu veikst á samlagssvæði Akureyrar.

Nú hefir stefndi engum mótbárum hreyft að því leyti gegn reikningi áfrýjanda, og verður því að dæma hann til að greiða kröfu áfrýjanda að fullu með vöxtum, eins og krafist er.

Samkvæmt þessum málalokum verður að dæma stefnda til að greiða áfrýjanda málskostnað í héraði og fyrir hæstarétti, er ákveðst samtals kr. 400.00".

Lárus Jóhannesson hrm. flutti málið fyrir Aage Schiöth, en Stefán Jóh. Stefánsson fyrir Sjúkrasamlag Akureyrar
------------------------------------------------- 

Siglfirðingur - 10. maí 1940

Litil hluti „langloku“ um störf og „afrek“ FUS á árunum 1930-1940

………………..Kjörorðið: Stétt með stétt hefir sigrað. F.U.S. getur því verið stolt af þeim afskiptum, sem það hefur haft af þessum málum. Félagið hefir látið ýms önnur en þessi hin pólitísku mál til sín taka.
Sundlaugarmálið var rætt í félaginu 1933 og hafði Aage Schiöth forystu í því, Laugarnar í Skútudal voru lítilsháttar rannsakaðar og verkfræðingur var fengin til að gera áætlun um leiðslu frá þeim í gamla sundpollinn fyrir framan Höfn……………………….
-------------------------------------------- 

Mjölnir - 16. ágúst 1941

Mjölnir birti forsíðu grein, minningu um Steingrím Einarsson læknir og sagði þar á meðal frá því að Aage Schiöth hefð sungið einsöng við jarðarför hins virta læknis.
------------------------------------------------ 

Siglfirðingur - 30. apríl 1942   - Aulýsing

Sá sem ég lánaði Remington-salon riffilinn minn, er vinsamlega beðinn að skila honum sem allra fyrst.
Aage Schiöth
-------------------------------------------

Morgunblaðið - 27. júní 1942

Fertugur: Aage Schiöth lyfsali
I dag er einn af mestu dugnaðar- og athafnamönnum Siglufjarðar fertugur. Það, er Aage Schiöth lyfsali. Það eru nú 14 á r síðan hann fluttist til Siglufjarðar og stofnsetti þar Lyfjabúð Siglufjarðar Hefir lyfjabúðin eflst og dafnað, og er nú orðin eitt af stærstu þess kyns fyrirtækjum landsins, utan höfuðstaðarins.

Schiöth er áhugamikill fylgismaður Sjálfstæðisflokksins, og hefir jafnan staðið í fremstu röð í baráttu flokksmanna sinna norður þar. Hann hefir setið 6 ár í bæjarstjórn Siglufjarðar. Fyrir nokkrum árum stofnsetti Schiöth Efnagerð Siglufjarðar h.f. og hefir það fyrirtæki blómgast vel undir stjórn hans.

Hann hefir einnig rekið útgerð í nokkur ár. Þá var hann einn af aðal forgöngumönnunum að stofnun hraðfrystihússins Hrímnis h.f., sem er stór og myndarlegt fyrirtæki og vafalaust á eftir að bæt a mjög atvinnuskilyrði Siglfirðinga, bæði til sjós og lands. Schiöth er ágætur áhugamaður um hverskyns íþróttir, og landskunnur söngvari er hann. Þess væri óskandi að Siglufjörður ætti sem lengst a ð njóta starfskrafta hans og athafnamála
S. Bj.  (Sigurður Björgólfsson)
---------------------------------------------------
Íslendingur - 10. september 1943  - Auglýsing

Vetrarstúlka óskast. Sér herbergi, — Hátt kaup. Aage Schiöth, Iyfsali Siglufirði
-----------------------------------

Morgunblaðið - 17. október 1950

Ætlar að framleiða perliir úr íslenskti sífdarhreistrl
Frásögn Aage Schiöth lyfsala á Siglufirði

MORGUNBLAÐIÐ skýrði frá því s. 1. fimmtudag, að tveir danskir efnafræðingar hafi fundið upp aðferð til þess að framleiða sjerstakt efni úr síldarhreistri, sem notað er í skaut perlur og aðra skartgripi. Morg unblaðinu var þá ekki kunnugt um, að nokkrir Islendingar hafa unnið að því að koma sams konar framleiðslu af stað undanfarið, eru það þeir Sturlaugur Böðvarsson útgerðarmaður, Akranesi og Aage Schiöth lyfsali, Siglufirði. Munu þeir hvor í sínu lagi hafa unnið að því að koma þessari framleiðslu af stað. Blaðið hefur átt tal við Aage Schiöth, sem nú er staddur í bænum og farast honum þannig að orði:

Safnaði hreystri á Siglufirði

„Fyrir rúmu ári las jeg norsku blaði, að fyrirtækið Bröderne Jangård í Álasundi Noregi hefðu hafið framleiðslu á svokölluðum „peluessebce“
Var frá því skírt að amerískt fyrirtæki stæði að nokkru að þessari nýjúng á svið nýtingar sjávarafurða. Mjer var einnig kunnugt um, að Þjóðverji nokkur hafði dvalið í 3 sumur á Siglufirði 1925—'27 og hafði með sjer efni þetta frá Siglufirði til Þýskalands. Hafði hann ineð sjer sýnishorn af skartperlum þeim, er framleidd ar voru úr þessu efni þar í landi og gaf ýmsum kunningjum og vinum á Siglufirði.

Framleiðsluaðferðin leyndarmáI.

Í fyrravetur tók' jeg mjer ferð á hendur til Alasunds í Noregi og átti þar viðræður við Bröderne Jangárd. Vakti fyrir mjer að koma á samvinu við þetta fj^rirtæki og Bandaríkjamenn þá, er að því stóðu, en hvorttveggja mistókst. Framleiðsla á svokölluðum „perluessence" er leyndarmál og framleiðsluaðferðin lögvernduð. Var því ekki um annnað að ræða en annaðhvort að gefast upp við þessa hugmynd mína að framleiða þetta umrædda efni úr íslensku hreistri eða reyna sjálfur að komast að leyndarmálinu.

Hefir leyst vandann

Hefi jeg unnið að þessu síðan jeg koma heim í apríl s. 1. og hefir árangurinn að þessu starfi orðið sá, að mjer hefir tek ist að framleiða þetta svokallað „perlu-essence". Vjelsmiðjan „Hjeðinn" hefir smíðað fyrir mig vjelar, sem nota þarf til framleiðslu þessarar, en Síldarverksmiðja Siglufjarðarkaupstaðar hefir lánað mjer nokkuð af vjelum, sem jeg þárf að nota".

Söfnun síldarhreisturs

„Með hverju móti hafið þjer hugsað yður að auðveldast sje að safna síldarhreistri til þessarar framleiðslu?" „í Noregi safna unglingar hreistri á söltunarstöðum og höfðu þeir margir hverjir góðð daglaun við þessa atvinnu s.l. vetur. Tel ég að vel megi notast við þessa aðferð hér á landi, en sem kunnugt er brást síldin hörmulega á Norðurlandsmiðum í sumar og hefur það eðlilega tafið fyrir þessum rannsóknum mínum.

Hraðfrystihúsin á Siglufirði og Akureyri hafa einnig aðstöðn til að safna síldarhreistri. Með því að þvo síldina, sem ætluð er til frystingar, í þvottakerum með tvöföldum botni er auðvelt að safna hreinu hreistri til umræddrar vinnslu, en í\ því veltur mjög um gæði framleiðslunnar, að hreistrið sje ekki blandað slori og öðrum óhreinindum þegar það er sett í vinnsluvjelarnar.

Enginn efi er á því, að sjómenn hafa góða aðstöðu til a& safna síldarhreistri, bæði »^ snurpu- og reknetaveiði. Þá er einnig fullvíst, að talsvert hreistur fer forgörðum me9 blóðvatni síldarverksmiðja oij er eflaust hægt að handsama eitthvað af því hreistri, sera annars fer í sjóinn".

Hreistursöfnun hjer syðra

„Hafið þjer athugað möguleika á því að fá hreistur ti\ þessarar vinnslu hjer á Suðurlandi?" „Já, jeg hefi haft sambanci við nokkur hraðfrystihús og söltunarstöðvar, en því miður er ekki hægt að gefa upp ákveðið verð fyrir hreistrið, og bíð jeg eftir verðtilboði á sýnia hornum, er jeg hefi sent til útlanda. Jeg er að setja upp vjelar norður á Siglufirði til þess að vinna úrþv í hreistri, sem mjer hefir þegar borist en vonir standa til, að hægt verið að skipuleggja söfnun á hreistri J vinnslu á „perlun-essence" fyr ir næsta sumar.
------------------------------------------------------------- 

Siglfirðingur - 02. nóvember 1950

Perlur úr síldarhreistri

MORGUNBLAJÐID birti nýlega viðtal við Aage Schiöth, lyfsala hér í bæ, vegna tilrauna sem hann hefur unnið að með að vinna perlur úr síldarhreistri. Norðmenn hafa að undanfömu unnið að slikri framleiðslu, en haldið framleiðsluaðferðum sínum leyndum.

Nú hefur Aage Schiöth tekist að framleiða úr hreistrinu efni, sem notað er til perlugerðar og mun hafa látið vinna að vélasmíði til slíkrar vinnslu. Þeir Aage Schiöth lyfsali og H. Böðvarsson á Akranesi munu fyrstir manna hér á landi til að kanna þessa athyglisverðu nýung, sem vakið hefur mikla athygli. Blaðið muri leita sér frekari upp lýsinga í þessu máli og skýra lesendum sínum nánar frá öiluni málavöxtum í næsta tölublaði.
------------------------------------------------------------------

Siglfirðingur - 30. nóvember 1950 

1 desember-skemmtun „Vísis“

Blaðið vili vdkja athygli lesenda sinna á fjölbreyttri skemmtun Karlakórsins „Vísis" í Nýja-Bíó, 1. desember. Skemmtiatriðin em sem hér segir: 1. Skemmtunin sett: Egill Stefánsson; 2. Karlafcórinn Vísir syngur; 3. Avarp: Guðbr. Magnússon, kennari; 4. Einsöngur: Aage Schiöth; 5. Gam anvísur: Þórður Kristinsson; 6. Vísir syngur; 7. Kvifcmynd. Um kvöldið verður svo dansleikur í Nýja-Bíó. Allur ágóðinn rennur til TónUstarskóla kórsins. Blaðið hvetur bæjarbúa til að sæfcja skemmtunin þessa.
------------------------------------------------- 

Siglfirðingur - 07. maí 1953

Lyfjabúð Sigluf jarðar á 25 ARA STARFSAFMÆLI

Þann 11. maí næstkomandi eru 25 ár iiðin síðan lyf jabúð var sett á stofin á Siglufirði. Stofnandi hennar'og eigandi frá fyrstu tíð hefur verið lyfsali Aage Schiöth. — Hefur hann rekið hana með miklum dugnaðar- og myndarbrag, og mun Lyfjabúð Siglufjarðar þola fyllilega samanburð við lyfjabúðir úti á landi, hvað snertir allan rekstur og snyrtimennsku. Siglfirðingur óskar fyrirtækinu og forstjóra hennar til hamingju í tilefni afmælisins.
--------------------------------------------- 

Siglfirðingur - 27. apríl 1957

Nú vilja allir Lilju kveðið hafa / / Gatið hans Schiöths"

Sízt datt mér það í hug í kosningahríðinni vorið 1953, þegar Alþýðuflokkurinn og kommúnistar, og þó einkum hinir síðarnefndu gerðu hið mesta gys að mér og Aage Schiöth lyfsala, fyrir að halda því fram, að vinda yrði að því bráðan bug að koma á sæmilegu vegasambandi milli Siglufjarðar og nágrannabyggðarlaganna og fyrir að láta þess getið í því sambandi, að nauðsynlegt kynni að reynast til þess að ná því marki að gera jarðgöng hér gegnum fjöllin, að svo skammt yrði að bíða þess, að hugmyndin um jarðgöngin væri orðin að veruleika, og að menn kepptust nú um að hrósa sér af því, að þessari hugmynd hefir nú verið hrundið í framkvæmd. —

Svo mikið var búið að hafa „gatið hans Schiöths" og jafnvel „gatið hans Einars" í flimtingum, að mér kom ekki til hugar á þessum tíma, að eftir rétt 4 ár væru menn teknir að karpa um það, hver ætti mestan hlut að framkvæmd hugmyndarinnar um „gatið". Eftir skrifum síðasta „Neista" að dæma, eru það nú Alþýðuflokksmenn, sem hafa mikinn áhuga á að þakka Áka Jakobssyni núverandi þingm. Siglfirðinga, að þetta mikla nauðsynjamál Siglfirðinga, er nú komið á þann rekspöl, að framkvæmdir eru þegar hafnar við lagningu nýs vegar milli kaupstaðarins og nágrannabyggðarlaganna.

Ég hefi enga löngun til að vanþakka eða vanmeta góða framgöngu Áka Jakobssonar við að afla fjár til framkvæmdar verksins. Þvert á móti fagna ég því, að vel hefir til tekizt um fjáröflunina og það munu áreiðanlega allir Siglfirðingar gera. En að málið sé komið á þann rekspöl, sem raun sannar fyrir tilverknað Áka, eins og helzt má lesa út úr greininni í „Neista" Neisti - 17. apríl 1957

— Það viðurkenni ég ekki, því að það er rangt. Af þessu tilefni skrifa ég þetta greinarkorn, þvi að ekki finnst mér úr vegi af gefnu tilefni að rifja enn upp gang málsins frá upphafi, þótt það hafi áður verið gert.

GANGUR MÁISINS Á ALÞINGI

Haustið 1953 bárum við Gunnar Jóhannsson og báðir þingmenn Skagfirðinga fram þingsályktunartillögu á Alþingi um, að ríkisstjórninni skyldi falið að láta fram fara sumarið 1954 athugun á nýju og hentugu vegarstæði milli Siglufjarðar og Skagafjarðar. Var í greinargerð með tillögunni bent sérstaklega á leiðina fyrir Stráka sem líklegustu lausnina.

Tillaga þessi var samþykkt á Alþingi í febrúar eða marz 1954. Athugun sú, sem tillagan mælti fyrir um, gat þó ekki farið fram sumarið 1954, eins og gert var ráð fyrir í tillögunni, vegna þess, að þetta sumar áttu verkfræðingar vegamálastjóra í kaupdeilu, höfðu lagt niður vinnu og var því engu vinnuafli á að skipa til að framkvæma athugunina. Á Alþingi 1954—1955 voru vegalög „opnuð", þ.e. bætt var þá inn í lögin nýjum þjóðvegum, en venjulega munu nú líða 2—3 ár milli þess, að svo sé gert.

Þótt ekki væri búið að framkvæma þá rannsókn, sem raunverulega var skilyrði fyrir því, að unnt væri að setja nýjan veg til Siglufjarðar á vegalög, var mér og öðrum, sem áhuga höfðu fyrir málinu, ljóst, að með einhverjum ráðum yrði að koma hinum nýja fyrirhugaða vegi inn í lögin, ef nokkur von ætti að verða um, að hafizt yrði handa um lagningu hans í náinni framtíð. Þess vegna fluttum við Gunnar Jóhannsson og þingmenn Skagfirðinga, eða sömu þingmenn og flutt höfðu þingsályktunartillöguna um athugun á vegastæðinu, sem samþykkt var 1954, ti'liögu um, að hinn nýi fyrirhugaði Strákavegur yrði tekin á vegalög.

Tókst að fá þessa tillögu samþykkta með því skilyrði, að leið sú, sem leggja átti veginn um, reyndist fær og að ekki teldist óviðráðanlegur kostnaður af lagningu hans. Var óhjákvæmilegt að hafa þennan fyrirvara á, er vegurinn var settur á vegalög, með því að ekki hafði þá enn tekizt á fá vegstæðið rannsakað af ástæðum þeim, sem áður eru greindar.

Má segja, að með því að koma veginum inn á vegalög væri unninn hálfur sigur en ekki allur, þar sem eftir var að fá Alþingi til að samþykkja fjárveitingu til vegarins eða að taka hann inn á fjárlög. Haustið 1955 fór svo fram all-ítarleg rannsókn á vegastæðinu. Niðurstaðan af þeirri rannsókn varð sú, að verkfræðingur sá, sem hana annaðist, Snæbjörn Jónasson, taldi leiðina vel færa, en taldi þá þegar, að lagning vegarins myndi kosta um 10 miljónir króna.

Á alþingi 1955—1956 tókst svo að fá fjárveitinganefnd til að gera tillögu um, að veittar skyldu til vegarins árið 1956 kr.100.000 sem byrjunarframlag. Var tillaga þessi samþykkt og vegurinn, Siglufjarðarvegur ytri, eins og nú var tekið að nefna hann, þar með kominn inn á fjárlög. Með þessu, þ.e. með fjárlögum 1956, var því endanlega ákveðið, að ráðizt skyldi í þetta mikla mannvirki. —

Er það því ranghermi hjá Neista, að það hafi verið endanlega ákveðið við afgreiðslu fjárlaga nú 1957, að hafizt skyldi handa um vegarlagninguna, enda mun þá þegar hafa verið byrjað lítilsháttar á lagningu vegarins. Hitt má vafalaust til sanns vegar færa, að hann hafi ekki að fullu verið ráðið fyrr en nú nýlega, að vegurinn skyldi fremur liggja um jarðgöng gegnum Stráka en vera lagður utan í hamravegginn.

Segja má að vísu, að fjárveitingin til vegarins 1956 hafi hrokkið skammt, þegar um slíkt risamannvirki er að ræða sem vegurinn um Stráka. Er það alveg rétt. En aðalatriðið var ekki í fyrstu atrennu að fá háa fjárveitingu til verksins, heldur hitt að koma veginum inn á fjárlög, því að með því var endanlega fengin staðfesting alþingis á því, að ráðast skyldi í framkvæmd verksins. — Hitt hlaut að bíða næstu ára að herja á fjárveitingavaldið um ríflegar fjárhæðir til vegarins, svo að lagningu hans gæti orðið lokið á sem stytztum tíma.

Það er spá mín, að Siglufjarðarvegur ytri, eða Strákavegurinn, er hann er fullgerður, komi til með að valda meiri breytingum til batnaðar á högum Siglfirðinga, en marga órar fyrir nú. Auk þess, að þessi vegur mun verða eitthvert mesta eða mesta mannvirki, sem enn hefir verið ráðizt í hér á landi á sviði vegamála, er ég þess fullviss, að hann eigi eftir að verða óskabarn Siglfirðinga og ein traustasta stoð þeirra.

Það er ekki aðalatriði þessa nauðsynjamáls a.m.k. ekki á þessu stigi að gera sér Ijóst, hver eða hverjir hafi unnið ósleitilegast að framgangi þess, heldur að sem giftusamlega ráðizt um framvindu málsins. Margir menn, sem sumir hverjir verða kannski aldrei nefndir, hafa lagt málinu lið og eiga fyrirgreiðslumenn þess sjálfsagt eftir að verða miklu fleiri í framtíðinni. Þegar rætt er um málið, tel ég þó í þeim efnum sem öðrum skylt að hafa það heldur sem sannara reynist.

Einar Ingimundarson.
-----------------------------------------------------------

Neisti - 26. janúar 1958

Er siglfirzkt neyzluvatn men „saurgerlum"

Atvinnudeild Háskólans telur siglfirzkt neyzluvatn óhæft til neyzlu vegna mikils gerlagróðurs, þar á meðal votts af Coli-gerlum, sem herra dr. phil. Ívar Daníelsson, frændi héraðslæknis, kallar „saurgerla".

Í síðastliðnum febrúarmánuði tók ég mér fyrir hendur, að gera gagnbreytingu á lyfjabúð minni. Steinveggur var brotinn niður, miðstöðvartæki tekin úr sambandi o.s.frv. og þarf ekki að orðlengja um það að slíkt hefir allmikinn óþrifnað í för með sér á meðan á framkvæmdum stendur.

Eftirlitsmaður lyfjabúða, dr. Ívar Daníelsson kom hér fyrir 4 árum síðan og yfirleitt held ég, að hann heimsæki lyfjabúðir að sumri til. Nú bregður svo við, að hann tekur sig skyndilega upp um hávetur, þegar allt er hér á kafi í snjó og kemur sjóleiðis til Siglufjarðar yfir Keflavík.

Mikið lá nú á, sjálfsagt hefir það verið tilviljun ein sem réði því, að skoðun á lyfjabúð minni þurfti að fara fram á meðan allt var á tjá og tundri. En hvað um það, doktorinn, sem er frændi héraðslæknisins hér, Halldórs Kristinssonar, — útbýr álitsgerð um lyfjabúð mína og verður hún tekin til meðferðar á öðrum stað og tíma.

Er álitsgerð þessi allstór bók, skrýdd stækkuðum ljósmyndum af ruslinu á gólfinu, sem doktorinn laumaðist til að taka að mér fjarstöddum. Einn kafli í bók þessari fjallar um kranavatn tekið í lyfjabúðinni og fannst mér hann svo merkilegur, að ég gat ekki stillt mig um að koma honum áleiðis til heilbrigðisnefndar. (Bréf mitt til heilbrigðisnefndar, dags. 30. marz, var hreinlega stungið undir stól). Kaflinn hljóðar þannig:

„Neyzluvatn staðarins (kranavatn). Tekið var sýnishorn af vatni úr krana í lyfjabúri. Segir í umsögn Atvinnudeildar um vatnið, að það sé óhæft til neyzlu vegna mikils gerlagróðurs, þar á meðal votts af Coli-gerlum (saurgerlum)".

Hér í Siglufirði var afbragðs vatn áður en til þess ráðs var tekið vegna starfrækslu síldar verksmiðjanna, að auka vatnsmagnið með yfirborðsvatni. Þennan geril, bacillus Coli, er yfirleitt allstaðar að finna, þar sem eitthvað lífrænt er fyrir, en ábyggileg heimildarrit, t.d. Der grosse-Brockhaus (bls. 178) segir, að gerill þessi sé saklaus (harmlos), náskyldur mjólkursýrugerlinum, sem vér leggjum okkur til munns daglega í milljónatali í skyri og súrri mjólk, og er það því alveg út í hött, og tæpast sæmandi manni, sem telur sig vera vísindamann, að gefa honum nafnið „saurgeril".

Nú vill svo vel til, að hinn röggsami héraðslæknir okkar, Halldór Kristinsson á sæti í heilbrigðisnefnd. Hvað segir hann um þessa „saurgerla". Það skyldi þó ekki vera hægt að finna „saurgerla" eða þaðan af verri gerla á lækningastofum, sem staðsettar eru í gömlu rottubæli, þar sem ræstað er einu sinni á hverjum 10 árum og þar sem rotturnar naga sig í gegnum þilið og dansa innan um læknadóma þar til smiðurinn kemur og neglir fyrir gatið.

Hvað vilja „rotturnar með löngu skottin, sem naga og naga", gera í þessu máli?
A. Schiöth
------------------------------------------------------------

Siglfirðingur - 15. nóvember 1958

Yfirlýsing Vegna þeirra ummæla Aage Schiöth í grein, sem hann ritar í „Neista" 26. sept. s.l. að heilbrigðisnefnd hafi hreinlega stungið erindi hans viðkomandi neyzluvatni hér í bænum, undir stól, skal þetta tekið fram:

Bréf það sem hann ræðir um í grein sinni og kveðst hafa dagsett 30. marz s.l. barzt heilbrigðisnefndinni fyrst 3. okt. s.l. og þá frá bæjarstjóra, enda er bréfið stílað til bæjarstjórnar Siglufjarðarkaupstaðar, en ekki til heilbrigðisnefndar, bréfið er dagsett 31. marz s.l.

Af þessu tilefni vill heilbrigðisnefnd annars taka fram, að hún hefir á undanförnum árum gert það sem í hennar valdi hefur staðið til að reyna að tryggja það, að bæjarbúar fengju sómasamlegt neyzluvatn. Hefir nefndin t.d. oft hlutazt til um að vatnið væri rannsakað hjá

Atvinnudeild Háskólans
Siglufirði 16. okt. 1958 í heilbrigðisnefnd Siglufjarðar Einar Ingimundarson, Halldór Kristinsson, Daníel Daníelsson, Andrés Hafliðason, Hólmsteinn Þórarinsson.
----------------------------------------------------

Alþýðublaðið - 29. júní 1961

Svipting lyfsöluleyfisins dæmd ógild -
(dóma í heild má lesa hér: http://www.sk2102.com/446372626 

FYRIR nokkrum dögum var kveðinn upp í bæjarþingi Reykjavíkur dómur í máli, er reis vegna þess að Aage Schiöth lyfsali á Siglufirði var sviptur lyfsöluleyfi 1958 af Hannibal Valdimarssyni þá verandi heilbrigðismálaráðherra. Féll dómurinn á þá leið, að -svipting lyfsöluleyfisins hafi verið ógild.

Aage Schiöth rak lyfsölu á Siglufirði en vegna kvartana frá landlækni og eftirlitsmanni lyfjaverzlananna svipti heilbrigðismálaráðherra, sem þá var Hannibal Valdimarsson Aage lyfsöluleyfinu. Dómurum, að sviptingin hafi verið ógild, byggðist á því, að samkvæmt konungstilskipun frá 4. desember 1672 þyrfti þjóðhöfðinginn að undirrita afsetningar bréfið en heilbrigðismálaráðherra einn undirritaði bréfið um afsetningu Aage Schiöth.

Dómur bæjarþings um, að svipting lyfsöluleyfisins hafi verið ógild gildir aðeins frá birtingu dóms en verkar ekki aftur fyrir sig. Talið er víst, að máli þessu verði áfrýjað til hæstaréttar.

Gunnar Möller hrl. fór með málið fyrir Aage Schiöth en Ragnar Jónsson hrl. fyrir ríkið.

============================================= 

Siglfirðingur - 26. maí 1962

Hæstaréttardómur í máli Aage Schiöth. Nýlega er fallin dómur í máli A. Schiöth lyfsala, er hann höfðaði gegn þáv. heilbrmálarh. Hannibal Valdimarssyni vegna sviptingar á lyf söluleyfi hans hér í Siglufirði. Hæstiréttur staðfesti undirréttardóminn, þar sem stjórnarathöfn þessi var dæmd ógild og var ríkissjóði gert að greiða um 20 þús. kr. málskostnað.
----------------------------------------------------------------- 

Neisti - 26. maí 1962

Aage Schiöth hefur nú unnið svokallað leyfissviptingarmál fyrir hæstarétti. Hefir það staðið í nokkur ár og verið allumfangsmikið.
-----------------------------------------------------------

Morgunblaðið - 17. júní 1962

Ítarleg grein – frétt í Morgunblaðinu þar sem skýt er frá Málavöxtum sem að mestu eru byggðir á Greinargerð Hæstaréttar https://timarit.is/files/15971395  sem og lesa má hér ofar, á þessari síðu.
--------------------------------------- 

Morgunblaðið - 10. desember 1963

Gerðardómur úrskurðar Aage Schiöth 260 bús. Kr. Skaðabætur,
vegna sviptingar lyfsöluleyfis á Siglufirði.

GERÐARDÓMUR hefur úrskurð að, að heilbrigðismálaráðherra, f.h. ríkissjóðs, beri að greiða Aage Schiöth, lyfsala á Siglufirði, 260 þúsund króna bætur vegna sviptingar á lyfsalaleyfi hans hinn 1. september 1958. — Samkomulag varð milli málsaðila, að gerðardómur skyldi fjalla um skaðabótakröfuna.

Tildrög málsins eru þau, að heilbrigðismálaráðherra svipti hinn 23. maí 1958 Aage Schiöth lyfsöluleyfi á Siglufirði sökum þess, að rekstri lyfjabúðarinnar hafi um árabil verið mjög ábótavant. Lyfsalinn höfðaði mál til ógildingar leyfissviptingunni og gekk dómur í héraði 24. júní 1961, sem ógilti hann. Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar, sem dæmdi hinn 23. maí 1962 að leyfissviptingin væri ógild, þar sem hún hefði ekki verið framkvæmd af réttu stjórnvaldi.

Aage Schiöth ritaði heilbrigðismálaráðuneytinu bréf hinn 1. júlí 1962 og krafðist bóta, alls kr. 2.549.986.38 vegna ólögmætrar leyfissviptingar. Málsaðilar komu sér saman um, að gerðardómur skyldi úrskurða hvort, og þá hverjar, bætur sóknaraðilja skyldu greiddar. Ráðuneytið tilnefndi Einar Arnalds, yfirborgardómara í gerðardóminn, en sóknaraðili Ágúst Bjarnason, skrifstofustjóra.  

Hæstiréttur tilnefndi oddamann, Hákon Guðmundsson, hæstaréttarritara. Fyrir gerðardómi flutti sóknaraðili að nokkru mál sitt sjálfur, en að nokkru gætti Einar Ingimundarson, bæjarfógeti, hagsmuna hans. Af hálfu varnaraðila fór Ragnar Jónsson, hrl., með málið fyrir gerðardómi. Hinn 20. nóvember sl. kvað gerðardómurinn upp úrskurð sinn.

Voru Aage Schiöth dæmdar 260 þúsund króna skaðabætur  með 7% vöxtum frá 23. maí 1960 - þúsund króna skaðabætur með 7% vöxtum frá 23. maí 1962 til greiðsludags.  Málskostnaður var felldur niður, en varnaraðila (ráðuneytinu) gert að greiða allan kostnað við gerðardóminn.
----------------------------------- 

Mjölnir - 26. apríl 1966

Hluti greinar um Karlakórinn Vísir:…………………… Um söng Vísis er allt hið besta að segja, og er máske best að vitna til orða Aage Schiöth, hins gamla og góða Vísismanns og söngvara, er hann viðhafði í stuttu þakkarávarpi í lok konsertsins á páskadag, en þar sagði hann:
„að sér fyndist söngur Vísis nú hvað bestur, sem hann hefði heyrt, og að öllum fyrri söngstjórum ólöstuðum þá hefði Gerhard Schmidt tekist best að samstilla kórinn og taka upp nýungar, sem vektu gleði og yndi áheyrenda“.

Einsöngvarar kórsins eru Guðmundur Þorláksson, Sigurjón Sæmundsson og Þórður Kristinsson. Í sóló-kvartettinum eru þau Guðný Hilmarsdóttir, Magðalena Jóhannesdóttir, Guðmundur Þorláksson og Marteinn Jóhannesson.
Undirleik annast þeir Elías Þorvaldsson, Jónmundur Hilmarsson, Tómas Sveinbjörnsson og Þórhallur Þorláksson.
Og söngstjórinn hr. Gerhard Schmidt sem lék trompettsóló í tveim lögum, svo sem fyrr er sagt……………………………
-------------------------------------------------------------- 

Vísir - 07. desember 1968

Selur gosdrykkjavélar óuppteknar

Það er ekki á hverjum degi, að nýtt sett af gosdrykkjavélum er auglýst til sölu. Það gerði þó Aage Schiöth fyrrverandi lyfsali á Siglufirði fyrir skömmu. Blaðið náði tali af honum og spurðist fyrir um það hvers vegna gosdrykkjavélarnar hefðu verið boðnar til sölu. —

Þetta eru nýjar vélar og hafa aldrei verið settar í gang og eru ennþá í kössum. Ástæðan fyrir því að ég hef ekki ennþá leyst þær út er sú, að innflutningstollarnir hafa hækkað svo mikið. að þeir verða núna 514 þúsund krónur. Ég vil selja vélarnar á kostnaðarverði sem er ein milljón og eitt hundrað þúsund. Það var meiningin að setja gosdrykkjaverksmiðju upp hér á Siglufirði, en það hlóðust það miklir erfiðleikar i kringum það, að það varð mér um megn. —

Árið 1936 stofnaði ég fyrstu gosdrykkjaverksmiðjuna hér, síðan flutti ég þá verksmiðju inn á Akureyri og hún er þessi Sana verksmiðja, sem svo mikið er talað um.
Langt er þó síðan ég hætti öllum afskiptum og tengslum við þá verksmiðju. Ástæðan fyrir því að ég taldi gosdrykkjaverksmiðju á Siglufirði vera tímabæra er sú, að flutningskostnaður á öli og gosdrykkjum landshornanna á milli er orðinn það óskaplegur, að ég taldi það hagkvæmt eftir því sem aðstæður leyfa, að framleiða gosdrykkina á hverjum stað.

Þessar vélar afkasta 1500 flöskum á klst. og ætti það a.m.k. að nægja fyrir einn landsfjórðung. Að lokum sagði Aage Schiöth, að þrjú ár væru síðan gosdrykkjavélarnar hefðu verið keyptar og þær séu greiddar, hann hafi ekki fengið gjaldfrest hjá ríkissjóði og sjái sér ekki fært að koma gosdrykkjaverksmiðju á fót.

Og ef einhver hefur áhuga á að kaupa nýjar gosdrykkjavélar veitir lögmannsskrifstofa Ágústar Fjeldsted í Reykjavik allar upplýsingar.
----------------------------------------------------------  

Uppreisn æru

Dómur og málsmeðferð vegna sviptingar lyfsöluleyfis; Aage Schiöth lyfjafræðings